Een jaartje of vijf geleden begonnen twee hockeyers, twee corpsleden, een accountant in spe en iemand die nooit zijn bril afzet begonnen een zaalvoetbalteam. Het klinkt als een grap, we speelde als een nog grotere grap. We waren een mix van veldvoetballers, hockeyers en mensen die voor het eerst een balsport deden. We bakte er vrij weinig van. In makelaarstaal: ‘ruwe diamanten, die alleen nog gepolijst moeten worden. Het polijsten gebeurde in al die troosteloze sporthallen van DDR-allure die Rotterdam rijk is.

Het eerste seizoen was dus een harde leerschool. Het was ook het jaar van de verborgen talenten en vervlogen voetbaldromen. Nadat onze eerste keeper geblesseerd raakte, mochten de twee hockeyers steen-papier-schaar spelen om wie de tweede keeper zou worden. De verliezer van deze steen-papier-schaar bleek een ongelofelijk talent voor keepen te hebben. Tot op de dag van vandaag is hij de keeper met de meeste minuten voor RS in één seizoen ooit. Gedurende het eerste seizoen werden we beter en beter en beter. Uiteindelijk zijn we toch van die laatste plaats afgekomen. Aan het eind van eerste seizoen, was voor sommige duidelijk dat zaalvoetbal niet echt een sport voor hen is. We bundelde onze krachten met een ander team van RS, zo is uiteindelijk de huidige selectie geboren. We begonnen als RS12, daarna RS9 en nu RS7. De diamantjes worden steeds minder ruw.

We hebben ons ontwikkeld tot een steady middenmoter, reuzendoder, maar helaas lopen nog steeds en genoeg zeperds op. Onze weg naar een kampioenschap duurt dus nog wel even. We zijn een actieve bende binnen RS. Dit team heeft toch al vijf bestuursleden voortgebracht en diverse commissieleden. We zijn fanatiek tijdens wedstrijden. We kunnen elkaar vervloeken maar altijd weer vergeven. Na de wedstrijden houden we van een beschaaft drankje. Ook doen we aan leuke teamuitjes. Ieder jaar naar het topsportcentrum voor de bekerfinale, is een traditie die we erin houden. We kunnen genieten van de panna’s die geven/krijgen en de goals die we maken.

Kortom, voorlopig zullen we te vinden zijn, in de troosteloze sporthallen van DDR-allure in Rotterdam en omstreken. Veldvoetbal is voor de massa, zaalvoetbal is voor de liefhebbers en wij zijn liefhebbers.